Ik heb een man mogen begeleiden in zijn laatste fase van zijn leven. Hij is eerst in mijn praktijk geweest en de laatste weken ben ik bij hem thuis geweest. Hij heeft mij toegelaten in zijn (belevings) wereld, hij kon zijn vragen kwijt, zijn emoties, ik had een luisterend oor. Oog voor zijn echtgenote. Ik kon met massage, krachtbronnen inschakelen, adviezen geven over de laatste fase, aromazorg en muziek, ontzettend veel betekenen voor hun. Deze man heeft zelf naar het ziekenhuis gebeld om te vragen of er niet iets anders is tegen zijn helse pijnen en wilde niet steeds maar de morfine ophogen. Dankbaar en blij ben ik dat een palliatief verpleegkundige mijn naam heeft doorgegeven.

We hebben afscheid van elkaar genomen. Een warme knuffel, met een lach en een traan. Hij verlangt naar de dood. Ik wil dit graag delen omdat ik zo voel dat we, in de aanvullende zorg, zo veel meer kunnen betekenen in de palliatieve fase, maar ook in allerlei andere fases van ziek zijn. Massage heeft invloed op fysiek/mentaal/spiritueel niveau en geeft een diepe ontspanning wat ondersteunend is aan het verminderen van pijn en angst. Dankbaarheid en vertrouwen blijven over.